Na tridesetak kilometara udaljenosti od Podgorice, glavnog grada Crne Gore, u zetsko-skadarskoj dolini, smjestilo se Skadarsko jezero. Kao najveća slatkovodna površina u jugoistočnoj Evropi (od čak 370 kvadratnih kilometara), jezero je svoje plavetnilo prostrlo od Rijeke Crnojevića do Skadra, odnosno, od zaliva Lićeni i Hotit do ostrva Beška. Ograničeno je skadarskom ravnicom, ograncima padina Lovćena i Prokletija i planinama Sutorman, Rumija i Taraboš. Pripada dvijema državama: Crnoj Gori (2/3 prostranstva jezera) i Albaniji (ostatak od 1/3 ukupne površine). Prema sinklinalnom pravcu, u jezeru se izdvajaju sledeće prostorne cjeline: Veliko blato, Malo blato, Vučko blato i potopljena dolina Rijeke Crnojevića.
Zanimljiva činjenica je i da je Skadarsko jezero najveća kriptodepresija na Balkanu (površina mu je ispod nivoa mora). Porsječna dubina jezera kreće se od 4 – 7 m, dok su u potopljenim rupama, koje su još poznate i pod nazivima vrulja ili „oka“, izmjerene najveće dubine jezera. Ima ih oko 30, a najdublja je Raduš, u kojoj je izmjerena dubina od 60 m. Međutim, neka istraživanja koja su rađena, poakzuju da oko Raduš dostiže dubinu i do 80 m. Vodostaj se održava vodom koju donose tri rijeke koje se ulivsju u jezero Morača, Orahovštica i rijeke Crnojevića.
Basen Skaraskog jezera smješten je u pojasu gdje se sukobljavaju maritimne i kontinentalne vazdušne mase, a njihov uticaj se može osjetiti i u Nikšićkom polju. Srednja godišnja temperatura kreće se od 14 – 15 stepeni Celzijusovih, a od vjetrova najviše duvaju: danik, noćnik, bura, sjever, jugo, murlan, rumijaš, orahovina, upor ili smuta, hercegovac, šilok i garbin.